Historia nieznanego szerzej w Polsce mikrobusa który w ZSRR urósł do miana symbolu. Poznajcie jego historię i zobaczcie jak udało nam się wyciągnąć RAF-a 2203 na tor przy muzeum motoryzacji w Rydze i przejechać się nim.
Import z Youtube Twój samochód zepsuł się na drodze? Dobrze trafiłeś! Nasz mobilny warsztat dojedzie pod podany adres. Naprawimy Twoje auto na drodze.
Mobilny Warsztat Samochodowy Warszawa godz.7:00-20:00 – MOBILNY WARSZTAT SAMOCHODOWY WARSZAWA: potrzebujesz pilnej pomocy? Teraz mechanik lub elektryk samochodowy może przyjechać do Ciebie, zdiagnozować przyczynę i naprawić Auto na Miejscu w Warszawie. Mobilny mechanik samochodowy i mobilny warsztat 24h w Warszawie z dojazdem do Klienta. Masz awarię samochodu? Nie zwlekaj – skorzystaj z moich usług mobilnego Warsztatu Samochodowego.
Mobilny Warsztat Samochodowy 24h. Serwis oferujący kompleksową obsługę samochodów osobowych wszystkich marek. Dojazd: Warszawa i okolice. Mobilny Mechanik & Mechanik z Dojazdem Warszawa, serwis elektryki samochodowej, mechanika dla aut Toyota,Mercedes,Audi,BMW,KIA,Lexus,Opel.
Z tymi rodzinami wielodzietnymi to ciekawa historia. Podobno zanim taka rodzina doczekała się swojego przydziału na pojazd, to dzieci już dawno zdążyły dorosnąć i własne rodziny pozakładać 🙂
RAF wyglądał najnowocześniej z samochodów dostawczych demoludów. Bardzo mi się podoba i z tą sylwetką szkoda, że nikt nie myślał o zrobieniu sportowego vana.
Nie trudno zgadnąć, że samochód jest w barwach łotewskiej flagi. Łotwa to bardzo ciekawy dla mnie kraj, mały łotewski naród przez wieki pod wpływami Rosji, ZSRR, Rzeczypospolitej, w międzyczasie Szwedów i Niemców wykształtował specyficzną kulturę. Dzięki rosyjskiej i radzieckiej okupacji powstały tam marki samochodów, chociaż jak sądzę Łotysze byli tam głównie wyrobnikami od fizycznego montażu i kontroli jakości, a na pewno nie od projektowania samochodów od A do Z. Za czasów Russo Bałta to już w ogóle ciężko mówić o łotewskiej myśli technicznej. Dzisiejsza Łotwa jest spadkobiercą dawnych "łotewskich" konstrukcji, natomiast w Litwie nie wiem czy produkowano jakiekolwiek samochody. Estonia ma jakiś bolid i supersamochód, a w radzieckich czasach Estońska SRR pracowała nad małą ciężarówką w typie starego Multicara.
W PRL-lu wiele razy widziałem ruSSkich typków w takich samochodach w błękitnych malowaniach z białymi pasami (były i też czarne bez pasów do usług sił specjalnych ZSRR – raz widziałem w Bułgarii). Jeden z błękitnych był wyrżnięty w drzewo na prostej drodze w pobliżu Augustowa tuż przed stanem wojennym… Ciekawy odcinek choć znam te szybkie furgonetki. Pozdrawiam.
Zastanawia mnie dlaczego mimo wiedzy i kultury wypowiedzi Janek ma wciąż sporo mniej oglądających niż sepleniący człowiek który próbuje rymować a także drugi który podobny jest do kogoś tam z religii katolickiej mają każdy z nich więcej oglądających i subskrybentów niż Janek Garbacz kropka dlaczego tak się dzieje Czy naprawdę tak bardzo lubimy inwektywy podczas prezentacji danego pojazdu Tym bardziej że te pojazdy wśród tych trzech blogerów się powtarzają?
Janku nie wiem czy to specjalnie czy to błąd ale Powtarzasz się dlatego że o modelu związanym z festiwalem młodzieży mówiłeś na początku i potem znów powtarzasz dokładnie te same słowa. Jeżeli zaś chodzi o prędkość maksymalną nie wiem ile dodawał prędkościomierz ale Miałem okazję jechać takim razem w 8 osób i pan kierowca z KGB oczywiście leciało sobie radośnie 130 140 nie wiem czy był to opór ale tyle jechał
Z odcinka na odcinek jesteś coraz lepszy, poprostu naturalny. Jakiś czas temu widzieliśmy się w hotelu Hutnik w Twoim mieście, zbiliśmy piątkę. Szkoda,że nie udało się chwilę pogadać.
RAF_a chyba dotyczyły takie same problemy w dużej mierze jak FSC Lublin tylko jeszcze w większym stopniu i chyba też z trochę innych powodów . W tak wielkim kraju jak ZSRR niebagatelne znaczenie miała dostępność części zamiennych w każdym najdalszym zakątku lub dziurze tego kraju . Wszelkie zmiany powodowały ogromne kłopoty z dostępnością nowych zapasowych części . Prosta konstrukcja z jak najbardziej powszechnymi częściami ze starszych pojazdów miało tam ogromne znaczenie . Kiepskie drogi poza głównymi ośrodkami miejskimi i tak nie pozwalały na rozwijanie dużych prędkości . Na Łotwie podobna była sytuacja z drigami szutrowymi , które po pewnym czasie od wyrównania stanowiły tor testowy dla zawieszenia . Tego testy nie przechodziło np. wiele nowoczesnych konstrukcji pojazdów z Zachodniej Europy jeszcze w latach 90-tych XX w. i w XXIw. Wszędobylski kurz też miał ogromne znaczenie . Gdy na Łotwie pojawiły się zachodnie konstrukcje bardzo szybko zostały zastąpione w np. komunikacji lokalnej starymi konstrukcjami prewencji sowieckiej czy łotewskiej ze sztywnymi mostami zawieszonymi na resorach . Takie zjawisko można było zaobserwować w tamtym okresie w Łatgalii i też w okolicach Rygi . Zgodnie z przeprowadzoną kiedyś rozmową z kolegą z pracy pracującym wcześniej w dziale rozwoju FSC podobne problemy dotyczyły Żuk_a gdzie od lat 70-tych uważano tą konstrukcję już za przestarzałą i nie wartą wydawania kasy na starocia . Ze względu na prymitywną starą skrzynię trzy biegową Żuk miał dość wysokie zużycie paliwa i rozwiązanie w postaci nowej skrzyni biegów było już gotowe chyba w latach 70-tych XXw. Nie wdrożono tej nowocześniejszej konstrukcji jednak do produkcji ze względu z jednej strony na odbiorców zagranicznych gdzie prostota i jak największa wymienialność z podzespołami Pobiedy czy GAZ_a miała niebagatelne znaczenie a zdrugiej strony nie planowano wyrzucać pieniędzy już na tą keciwą konstrukcję . Mimo tego Żuk był produkowany jeszcze grubo ponad dwa dziesięciolecia . Wynikiem takich decyzji była czterobiegowa skrzynia bazująca na starej trzy biegowej z bardzo nietypowym i chyba awaryjnym systemem zmiany biegów i w ostateczności lepszym wyborem przy nabyciu był pojazd ze starą trzy biegową skrzynią . Kto jeździł Żukiem z dieslem z Andorii w końcu lat 90-tych wie jaki w kabinie panował hałas i jazda bez słuchawek groziła w tym pojeździe głuchotą szczególnie przy trochę wyższych prędkościach . Na Łotwie warto zainteresować się u kolekcjonerów nie znanym w Polsce następcą Pobiedy (Warszawy) bardziej luksusowym pojazdem GAZ-12 ZIM . Kilka ładnych egzemplarzy można było tam na drogach kiedyś zobaczyć . Spotkane pojazdy tego typu na ulicach Rygi czy Dyneburga (Daugavpils) robiły duże wrażenie . Dla tak wielkiego pasjonata motoryzacją warto odwiedzić niedaleko Daugavpilsa na drodze w kierunku na Iłuksztę w miejscowości Svente prywatne Tanku muzejs . Byo (jest) tam kilka ciekawych pojazdów pancernych i samochodów do zobaczenia !
Swego czasu, w epoce słusznie minionej, jechałem owym przesympatycznym wehikułem. Było to tzw. "marszrutnoje taxi", czyli busik wiozący grupę radzieckich obywateli – oraz mnie, jako turystę – z punktu A do punktu B, z maksymalną, możliwą w mieście prędkością. Dzięki za świetny odcinek 🙂 Serdecznie pozdrawiam 🙂
Nasze Nyski i Żuki wyglądają przy tym autku..jak.. Przepraszam!! nie wygladają wcale. Jednej rzeczy mi bardzo brakuje Janek.. czemu nie nakręciłeś tyłu…
Piękny Rafik ale pomimo tego że jest nowocześniejszy i dynamiczniejszy to pod względem jakości wykonania i tak nawet w ZSRR woleli nasze Nyski bo Rafiki były niedopracowane podobnie jak Škody 1203 i Barkasy . W PRL-u praktycznie ich nie było jedynie pojedyncze sztuki jako ambulanse.
Kolega Motomarbax już opisał ten wynalazek na podstawie swoich doświadczeń a ja dodam od siebie, Latvija to jest największe technicznie gówno na kołach jakiego doświadczyłem, nadwozie było chyba pasowane stopami bo poszczególne elementy nie były współwymienne jak się wymieniło drzwi to może i pasowały do dziury ale zamek juz niekoniecznie trafiał w rygiel, potrafiły się same otworzyć na dziurach, zbiornik paliwa radośnie odpadał w czasie jazdy ciągnąc za sobą warkocz iskier. Teraz wisienka układ hamulcowy to dwa serwa i sześć chyba pomp …
Panie Janku… Odcinek majstersztyk. Nie to żebym uniżał lotów ów kanałowi czy/I reszcie twoich fimow . Ot co, to nie! Szanuje a przede wszystkim podziwiam, szczególnie że względu na niesamowicie głęboka kopalnie wiedzy o tym, jak i innych autach. Bóg zapłać
Malowanie TROCHĘ przypomina barwy PKS Stalowa Wola😎😁
Z tymi rodzinami wielodzietnymi to ciekawa historia. Podobno zanim taka rodzina doczekała się swojego przydziału na pojazd, to dzieci już dawno zdążyły dorosnąć i własne rodziny pozakładać 🙂
RAF wyglądał najnowocześniej z samochodów dostawczych demoludów. Bardzo mi się podoba i z tą sylwetką szkoda, że nikt nie myślał o zrobieniu sportowego vana.
Nie trudno zgadnąć, że samochód jest w barwach łotewskiej flagi. Łotwa to bardzo ciekawy dla mnie kraj, mały łotewski naród przez wieki pod wpływami Rosji, ZSRR, Rzeczypospolitej, w międzyczasie Szwedów i Niemców wykształtował specyficzną kulturę. Dzięki rosyjskiej i radzieckiej okupacji powstały tam marki samochodów, chociaż jak sądzę Łotysze byli tam głównie wyrobnikami od fizycznego montażu i kontroli jakości, a na pewno nie od projektowania samochodów od A do Z. Za czasów Russo Bałta to już w ogóle ciężko mówić o łotewskiej myśli technicznej. Dzisiejsza Łotwa jest spadkobiercą dawnych "łotewskich" konstrukcji, natomiast w Litwie nie wiem czy produkowano jakiekolwiek samochody. Estonia ma jakiś bolid i supersamochód, a w radzieckich czasach Estońska SRR pracowała nad małą ciężarówką w typie starego Multicara.
Fantastycznie, że pokazałeś RAFa – dzięki!!!
FLAGA PRODUCENTA
może tak wnętrze bardziej pokazać?
Bardzo ładny
Zderzaki od LADA NIVA
To teraz czas na Skodę 1203…
moj stary takim wozil jogurty tylko z ta roznica ze to byla TOYOTA ale wygladem podobna .
COS ALA WOLSWAGEN TRANSPORTER
Malowanie nawiązuje do flagi Łotwy.
SLAWA UKRAINIE
RUMBALEKTALIN
samochod z rygi putin zjedz zygi .
RAF to lotnictwo brytyjskie
TOYOTA RAF 4 .
W PRL-lu wiele razy widziałem ruSSkich typków w takich samochodach w błękitnych malowaniach z białymi pasami (były i też czarne bez pasów do usług sił specjalnych ZSRR – raz widziałem w Bułgarii). Jeden z błękitnych był wyrżnięty w drzewo na prostej drodze w pobliżu Augustowa tuż przed stanem wojennym… Ciekawy odcinek choć znam te szybkie furgonetki. Pozdrawiam.
Generalnie to cała rosjie pasuje zaorać i posadzić chrzan ale film jest świetny
Zastanawia mnie dlaczego mimo wiedzy i kultury wypowiedzi Janek ma wciąż sporo mniej oglądających niż sepleniący człowiek który próbuje rymować a także drugi który podobny jest do kogoś tam z religii katolickiej mają każdy z nich więcej oglądających i subskrybentów niż Janek Garbacz kropka dlaczego tak się dzieje Czy naprawdę tak bardzo lubimy inwektywy podczas prezentacji danego pojazdu Tym bardziej że te pojazdy wśród tych trzech blogerów się powtarzają?
Janku nie wiem czy to specjalnie czy to błąd ale Powtarzasz się dlatego że o modelu związanym z festiwalem młodzieży mówiłeś na początku i potem znów powtarzasz dokładnie te same słowa. Jeżeli zaś chodzi o prędkość maksymalną nie wiem ile dodawał prędkościomierz ale Miałem okazję jechać takim razem w 8 osób i pan kierowca z KGB oczywiście leciało sobie radośnie 130 140 nie wiem czy był to opór ale tyle jechał
Z odcinka na odcinek jesteś coraz lepszy, poprostu naturalny. Jakiś czas temu widzieliśmy się w hotelu Hutnik w Twoim mieście, zbiliśmy piątkę. Szkoda,że nie udało się chwilę pogadać.
Kolorystyka to barwy flagi Łotwy.
Obstawiam że z produkcyjnych normalnych vanów na torze wygrają transportery na export do USA z silnikami VR6.
RAF_a chyba dotyczyły takie same problemy w dużej mierze jak FSC Lublin tylko jeszcze w większym stopniu i chyba też z trochę innych powodów . W tak wielkim kraju jak ZSRR niebagatelne znaczenie miała dostępność części zamiennych w każdym najdalszym zakątku lub dziurze tego kraju . Wszelkie zmiany powodowały ogromne kłopoty z dostępnością nowych zapasowych części . Prosta konstrukcja z jak najbardziej powszechnymi częściami ze starszych pojazdów miało tam ogromne znaczenie . Kiepskie drogi poza głównymi ośrodkami miejskimi i tak nie pozwalały na rozwijanie dużych prędkości . Na Łotwie podobna była sytuacja z drigami szutrowymi , które po pewnym czasie od wyrównania stanowiły tor testowy dla zawieszenia . Tego testy nie przechodziło np. wiele nowoczesnych konstrukcji pojazdów z Zachodniej Europy jeszcze w latach 90-tych XX w. i w XXIw. Wszędobylski kurz też miał ogromne znaczenie . Gdy na Łotwie pojawiły się zachodnie konstrukcje bardzo szybko zostały zastąpione w np. komunikacji lokalnej starymi konstrukcjami prewencji sowieckiej czy łotewskiej ze sztywnymi mostami zawieszonymi na resorach . Takie zjawisko można było zaobserwować w tamtym okresie w Łatgalii i też w okolicach Rygi . Zgodnie z przeprowadzoną kiedyś rozmową z kolegą z pracy pracującym wcześniej w dziale rozwoju FSC podobne problemy dotyczyły Żuk_a gdzie od lat 70-tych uważano tą konstrukcję już za przestarzałą i nie wartą wydawania kasy na starocia . Ze względu na prymitywną starą skrzynię trzy biegową Żuk miał dość wysokie zużycie paliwa i rozwiązanie w postaci nowej skrzyni biegów było już gotowe chyba w latach 70-tych XXw. Nie wdrożono tej nowocześniejszej konstrukcji jednak do produkcji ze względu z jednej strony na odbiorców zagranicznych gdzie prostota i jak największa wymienialność z podzespołami Pobiedy czy GAZ_a miała niebagatelne znaczenie a zdrugiej strony nie planowano wyrzucać pieniędzy już na tą keciwą konstrukcję . Mimo tego Żuk był produkowany jeszcze grubo ponad dwa dziesięciolecia . Wynikiem takich decyzji była czterobiegowa skrzynia bazująca na starej trzy biegowej z bardzo nietypowym i chyba awaryjnym systemem zmiany biegów i w ostateczności lepszym wyborem przy nabyciu był pojazd ze starą trzy biegową skrzynią .
Kto jeździł Żukiem z dieslem z Andorii w końcu lat 90-tych wie jaki w kabinie panował hałas i jazda bez słuchawek groziła w tym pojeździe głuchotą szczególnie przy trochę wyższych prędkościach . Na Łotwie warto zainteresować się u kolekcjonerów nie znanym w Polsce następcą Pobiedy (Warszawy) bardziej luksusowym pojazdem GAZ-12 ZIM . Kilka ładnych egzemplarzy można było tam na drogach kiedyś zobaczyć . Spotkane pojazdy tego typu na ulicach Rygi czy Dyneburga (Daugavpils) robiły duże wrażenie . Dla tak wielkiego pasjonata motoryzacją warto odwiedzić niedaleko Daugavpilsa na drodze w kierunku na Iłuksztę w miejscowości Svente prywatne Tanku muzejs . Byo (jest) tam kilka ciekawych pojazdów pancernych i samochodów do zobaczenia !
Ten tam ptaszek po lewej.
6.30 min mniej więcej, myslalem ze to komar i prawie rozbilem tv🤣😅
Yogibaboo! Brawo Jasiu! Jak zawsze.
Красивый и современный микроавтобус как на 70-е года. =)
podobny do czechosłowackiego mikrobusa
Swego czasu, w epoce słusznie minionej, jechałem owym przesympatycznym wehikułem. Było to tzw. "marszrutnoje taxi", czyli busik wiozący grupę radzieckich obywateli – oraz mnie, jako turystę – z punktu A do punktu B, z maksymalną, możliwą w mieście prędkością. Dzięki za świetny odcinek 🙂 Serdecznie pozdrawiam 🙂
Fajnie że na Łotwie produkowano taki auta 👍👍👍🖐️🖐️🖐️
Nasze Nyski i Żuki wyglądają przy tym autku..jak.. Przepraszam!! nie wygladają wcale. Jednej rzeczy mi bardzo brakuje Janek.. czemu nie nakręciłeś tyłu…
Piękny Rafik ale pomimo tego że jest nowocześniejszy i dynamiczniejszy to pod względem jakości wykonania i tak nawet w ZSRR woleli nasze Nyski bo Rafiki były niedopracowane podobnie jak Škody 1203 i Barkasy . W PRL-u praktycznie ich nie było jedynie pojedyncze sztuki jako ambulanse.
Garbacz daleko w przodzie, przed Złomnikiem i resztą… Moto – nędz.
Pozdrawiamy z New Yorku.
Nej. Barwy Łotwy. Czerwień Biel Czerwień.
Czuję niedosyt bo nie pokazał Pan wnętrza.
8:15 malowanie to flaga Łotwy
4:37 wygląda na mniejszego
Kolega Motomarbax już opisał ten wynalazek na podstawie swoich doświadczeń a ja dodam od siebie,
Latvija to jest największe technicznie gówno na kołach jakiego doświadczyłem, nadwozie było chyba pasowane stopami bo poszczególne elementy nie były współwymienne jak się wymieniło drzwi to może i pasowały do dziury ale zamek juz niekoniecznie trafiał w rygiel, potrafiły się same otworzyć na dziurach, zbiornik paliwa radośnie odpadał w czasie jazdy ciągnąc za sobą warkocz iskier. Teraz wisienka układ hamulcowy to dwa serwa i sześć chyba pomp …
Dziękuję, Pozdrawiam Serdecznie !!!
https://youtu.be/g6ci4_ZuU0A
Fajny busik. Jeszcze fajniej by było jak by miał na wyposażeniu wspomaganie kierownicy i jakiegoś diesla nawet wolnossacego.
Majstersztyk i pozdrawiam
No to teraz do pełni szczęścia ze starych dostawczaków pozostają tylko Skoda 1203, Uaz Buchanka i Barkas 🙂
Panie Janku… Odcinek majstersztyk. Nie to żebym uniżał lotów ów kanałowi czy/I reszcie twoich fimow . Ot co, to nie! Szanuje a przede wszystkim podziwiam, szczególnie że względu na niesamowicie głęboka kopalnie wiedzy o tym, jak i innych autach. Bóg zapłać
Kozacka polówka Janku… Jaki pan takir odzianie…. Zielonym do góry